| بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر درگیری شغلی کارکنان: با تاکید بر میانجیگری رهبری و تعدیلگری امنیت شغلی |
| کد مقاله : 1046-MMAI |
| نویسندگان |
|
فرج الله رحیمی *1، پریسا تیریان2، مارال احمدی آرپنائی2 1دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز 2ندارد. |
| چکیده مقاله |
| درگیری شغلی کارکنان عنصر کلیدی برای عملکرد موفقیت‌آمیز سازمان محسوب می‌شود. در این میان گرچه کاربردهای هوش مصنوعی در سازمان‌ها، در پی تحول دیجیتال بیشتر شده، اما تأثیر آن بر نگرش‌های خاص کارکنان همچون درگیری شغلی هنوز به خوبی شناخته نشده است. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هوش مصنوعی بر درگیری شغلی کارکنان، با تاکید بر میانجیگری رهبری و تعدیلگری امنیت شغلی صورت گرفت. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها توصیفی – پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه کارکنان دانشگاه چمران اهواز است که حجم نمونه با استفاده از نرم‌افزار جی‌پاور، 119 نفر محاسبه شد و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه استاندارد بر مبنای مقاله دیویا و همکاران (2024) و پروبست (2003) بوده است، که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تایید شد. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌های جمع آوری شده از روش مدلسازی معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان‌دهنده تاثیر هوش مصنوعی بر درگیری شغلی کارکنان است، همچنین براساس نتایج تحقیق مشخص شد که رهبری تاثیر هوش مصنوعی بر درگیری شغلی کارکنان را میانجیگری می‌کند؛ با این حال نقش تعدیلگر امنیت شغلی بر تاثیر هوش مصنوعی بر درگیری شغلی کارکنان تایید نشد. در آخر مشخص شد که امنیت شغلی مسیر میانجی هوش مصنوعی بر درگیری شغلی از طریق رهبری را نیز تعدیل نمی‌کند. |
| کلیدواژه ها |
| هوش مصنوعی، درگیری شغلی کارکنان، رهبری، امنیت شغلی. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |